Anti-TV

Ik ben even uit de aanraders.

Ik ben meer in de afraders.

Lange werkdagen kluisteren een mens savond aan zijn beeldbuis.

Sindsdien merk ik hoeveel bullshit daarop te zien is.

Met op kop: Koppen XL.

Vil Wim de Vilder.

Zijn toon stoort me mateloos. Hij leidt elk filmpje uit in een melodramatische stemming die hem opgedrongen lijkt door het drama dat hij en zijn ploeg net heeft blootgelegd.

Studenten slikken rilatine tijdens de examens?

Tjah.

Echt waar.

Tjah, zei hij.

Wim de Vilder. De vleesgeworden zucht aan het eind van een opgeklopte reportage, waarin "onze redactrice" schijnbaar op gevaar voor eigen leven (en met schokkerige verborgen camera) op bezoek ging bij de huisdokter (oewwwwwww) en om rilatine vroeg. 3 van de 7 keren kreeg ze een voorschrift zonder onderzocht te worden.

Tjah.

Vijf minuten lang keek ik naar de onderkant van een schoen, omdat de verborgen camera daar blijkbaar beland was. Vijf lange minuten.

Vandaar een oproep:

Beste Wim de Vilder,

Dat in uw programma de dingen al es opgeblazen worden, in de hoop een trend te mogen suggereren, daar kan ik mee leven.

Ik vertel ook graag verhalen.

Maar als u verhalen vertelt, zorgt u er dan ook voor dat het leuk om volgen is?

En aan het eind, meneer de Vilder, als het even mogelijk is, wilt u me dan niet langer achterlaten in een deemoedige, meedogenloze bui? U mag de kracht van uw poppy-ogen niet onderschatten. Ze staan me nog steeds voor, weet u.