WHY I BLOG

Andrew Sullivan, redacteur bij The Atlantic en fervent blogger, vraagt zich in een langgerekt essay af waarom hij zoveel plezier beleeft aan schrijven op het web. Het gevoel iets te schrijven dat seconden later door de hele wereld kan worden gelezen, noemt hij bevrijdend. Net alsof je aan de drugs zit.

Vijf regels ver en ik ben nog steeds nuchter. Ik vermoed dat ik ook aan het eind van deze blogpost nog steeds niet stoned zal zijn. Dat heeft wellicht te maken met de aard van het beestje. Ik ben een echte laggard. Nieuwe technologieën maken mij zelden euforisch. De Pater Versteylen in mijn hoofd klinkt luider dan ik het zou willen. Zouden we niet beter leren tevreden te zijn met wat we hebben in plaats van aan honderd kilometer per uur nieuwe gadgets, producten en toepassingen uit te vinden?

Na een korte periode van morele bezwaren, ga ik meestal toch overstag. Ik ben een echte gebruiker (snuif). Zonder internet zou ik niet meer kunnen leven. Ik zou verdwalen in mijn eigen stad, niks meer weten over alles en nog ongelukkiger communiceren met mijn vrienden. Zonder blog overleef ik waarschijnlijk wel nog. Net.

Sullivan is vooral enthousiast over de relatie tussen blogger en lezer. De schrijver kan zich niet langer verschuilen op de redactie van zijn krant. Wie op het internet schrijft doet dat niet traagjes en weldoordacht, maar meteen en vanuit zijn emoties. Bloggen is voor Sullivan echte menselijke communicatie. Veel meer dan schrijven voor een dagblad en natuurlijk nog veel meer dan het schrijven van een roman. Sullivan's verhaal klinkt aantrekkelijk, maar het is niet mijn realiteit.

De paar posts die ik tot hiertoe heb geschreven, waren geen emotionele reacties op pas gebeurde feiten. Het ging eerder om stukjes die ik al lang wilde schrijven, maar tot hiertoe nog niet had geschreven. Bovendien zit deze blog nog in zijn beginfase en is er van interactiveit wenig sprake.

Sullivan helpt de twijfelende blogger. Een blog moet vooral leven, zegt hij. Liever veel korte posts, dan af en toe een lange. Snel schrijven helpt ook. Dat zorgt voor een andere schrijfstijl en verhoogt bij de lezer het gevoel dat de blogger tegen hem spreekt. Ten slotte raadt Sullivan aan om zoveel mogelijk met links te werken. Hetzij naar andere blogs, hetzij naar pagina's waar de post op gebaseerd is.

Ik zal met deze tips zeker rekening houden. Hopelijk blazen ze wat meer leven in deze blog.